کانون تبلیغاتی لاتیدان مجری تبلیغات محیطی بندرعباس
در زمینه تبلیغات، بنیت بر تمایز میان تبلیغات برندسازی و تبلیغات عملکردی تأکید کرد. او معتقد است که هر دو نوع تبلیغ برای رشد و ارتقای برندها حیاتی هستند، اما نمی‌توان با یک تبلیغ به هر دو هدف رسید.
بنیت در تشریح این موضوع، به تمایز میان دو نوع تبلیغ اشاره می‌کند:
تبلیغات برندسازی: این نوع تبلیغات بر ایجاد علاقه و برانگیختن احساسات در مخاطب تمرکز دارد. روایت داستان برند، به‌کارگیری تصاویر، موسیقی جذاب و ایجاد حس همبستگی با برند، از جمله مؤلفه‌های کلیدی در تبلیغات برندسازی محسوب می‌شوند.
تبلیغات عملکردی: در مقابل، هدف اصلی این نوع تبلیغات، متقاعد کردن مشتریان به خرید یا انجام یک اقدام خاص است. ارائه تخفیف، معرفی پیشنهادات ویژه و تأکید بر مزایای ملموس محصول یا خدمات، از جمله استراتژی‌های رایج در تبلیغات عملکردی به شمار میروند.
بنیت و همکارانش در تحقیقات خود دریافته‌اند که سرمایه‌گذاری در تبلیغات برندسازی در بلندمدت، بازدهی بیشتری نسبت به تبلیغات عملکردی به همراه دارد. به گفته او، برندهای قوی که از طریق تبلیغات برندسازی در ذهن مخاطبان نقش بسته‌اند، در نهایت واکنش بهتری نسبت به پیام‌های تبلیغاتی عملکردی نشان می‌دهند.
نیت با اشاره به اهمیت تخصیص صحیح بودجه تبلیغات، پیشنهاد می‌کند که ۶۰ درصد از بودجه به برندسازی و ۴۰ درصد به تبلیغات عملکردی اختصاص یابد. او بر لزوم سنجش اثربخشی هر دو نوع تبلیغات تأکید می‌کند تا بتوان با تحلیل نتایج، استراتژی‌های تبلیغاتی را به طور مداوم بهبود بخشید.
ورلاندو وود، مدیر ارشد نوآوری در System1، توضیح داد که تبلیغات برندسازی به نیم‌کره راست احساسی‌تر مغز متصل می‌شود و سعی دارد از طریق جذابیت احساسی و روایت داستان، علاقه‌ای نسبت به برند ایجاد کند. در مقابل، تبلیغات عملکردی به نیم‌کره چپ مغز مربوط است و به دنبال سوق دادن مصرف‌کنندگان به سمت خرید است.
همچنین بنیت معتقد است که وقتی برند قوی باشد، مردم واکنش بهتری نسبت به بازاریابی عملکردی نشان خواهند داد چرا که آن‌ها از قبل آماده خرید هستند. او همچنین توضیح داد که ۶۰ درصد از بازگشت سرمایه ناشی از برندسازی بلندمدت است.
